- 24 -

1337 (27. sierpnia)

Układ dotyczący Księstwa Ścinawskiego zawarty pomiędzy księciem JanemJan Ścinawski, książę głogowsko – żagański, w l. 1312 – 1314 na Poznaniu, książę ścinawski w l. 1316 (1317?) – 1361 (1364?), od r. 1329 dziedziczny lennik czeski i jego braćmi HenrykiemHenryk IV. (II.) Wierny (Żagański), książę żagański w l. 1309 – 1342, od r. 1329 dziedziczny lennik czeski; na wielu dokumentach tytułował się Dziedzicem Królestwa Polskiego (Heres Regni Polonie) Żagańskim oraz KonrademKonrad I. Oleśnicki, książę śląski, tytułował się Dziedzicem Królestwa Polskiego (Heres Regni Polonie), pierwszy pan na Oleśnicy i Bierutowie Oleśnickim.

— In nomine domini amen. Ut ea que per nostram disponuntur magnificenciam illesa successivis temporibus perseverent, decet ea scripturarum patrocinio solidari. Ideo nos Johannes dei gracia dux Slesie et dominus in Stinavia memorie commendantes ad universorum noticiam tam presentis quam future etatis cupimus tenore presencium pervenire, qaod nos provida et matura deliberacione nostra et fidelium ac consiliariorum nostrorum consilio prehabitis ac libera et bona voluntate nostra non coacti, non compulsi, nulla fraude inducti seu dolo aliquo circumventi, sed pure libere sponte ob specialis dileccionis et devocionis affectum, quem ad magnificos principes dominos Henricum et Conradum duces Slesie et dominos SaganiŻagań et in OlsniczOleśnica fratres nostros karissimos sincere gessimus et gerimus, comoditatem nihilominus et utilitatem nostram et omnium subditorum nostrorum ac incolarum dicti ducatus nostri sperantes ex hoc imposterum non modicum provenire, cum ipsis fratribus nostris ducibus memoratis contractum inivimus subnotatum, videlicet quod terram nostram seu ducatum StinaviensemZiemia, Księstwo Ścinawskie cum civitatibus opidis et castris scilicet StinaviaŚcinawa GoraGóra WrawenstatWschowa cum castris ipsis adiacentibus PolkewiczPolkowice HencyndorffJędrzychów w pow. Lubin Nova CivitasNowe Miasteczko w pow. Nowa Sól LyndaGołaszyn k. Nowego Miasteczka w pow. Nowa Sól CabenaChobienia (nad Odrą) w pow. Lubin cum ipsorum districtibus territoriis castris fortaliciis villis vasallis feudalibus nobilibus militibus clientibus servitoribus civibus iudeis iuribus iurisdiccionibus honoribus dominiis censibus reditibus usibus usufructibus utilitatibus proventibus exaccionibus pecuniis monetalibus et annonalibus iudiciis curiarum et provinciarum iurepatronatus ecclesiarum et collacionibus omnium beneficiorum et presentacionibus eorundem necnon campis allodiis curiis agris cultis et incultis montibus collibus vallibus sylvis rubetis pratis pascuis borrisW przyp. źr. - od: borra z:bor (racjej: bór), tj. las szpilkowy (sic) mellificiis piscacionibus venacionibus aucupacionibus molendinis in aquis vel ad ventum expositis aquis aquarumve decursibus et sine ulla excepcione cum omnibus et singulis que in ipsa terra seu ducatu Stinaviensi luci exposita seu sub ipsa latenter nunc sunt et esse poterunt in futurum, in quibuscunque rebus consistant vel quocunque nomine censeantur, obvencionibus eciam quibuscunque, que ad dictum ducatum seu terram Stynaviensem nunc pertinent et pertinuerunt ab antiquo, rite et racionabiliter vendidimus, terram seu ducatum predictum cum suis pertinenciis ut premittitur universis ipsis fratribus nostris dominis Henrico et Conrado ducibus prefatis et ipsorum legittimis heredibus proprietatis tytulo et iure veri dominii libere resignantes per eos in antea perpetuis temporibus possidenda, et ipsis resignare bona fide omni penitus sine dolo promittentes coram domino nostro rege Bohemie ad fratrum nostrorum antedictorum placitum et voluntatem, quandocunque et quam cicius copiam habere poterimus domini nostri regis prefati, omagium vero et fidelitatis iuramentum fratribus nostris et ipsorum heredibus iam actu ab omnibus terrarum predictarum nobilibus militibus clientibs vasallis infeodatis et non infeodatis, civibius civitatum premissarum inhabitatoribus fieri mandavimus, facientes nunc modo et ordine prefate vendicionia fratres nostros et ipsorum heredes dicti ducatos Stinaviensis seu terrarum dictarum civitatum castrorum opidorum districtuum cum omnibus et universis dominiis et utilitatibus ut premittitur veros et legitimos possessores, illas vero terras civtates et opida cum ipsorum districtibus et omnibus usibus utilitatibus proventibus et redditibus ut est prescriptum fratres nostri domini Henricus et Conradus duces prefati nobis reddere ad vite nostre tempora tenebuntur, facientes nos predictorum omnium verum et rectum dominum mandantesque omnibus et singulis dictarum terrarum inhabitatoribus, quatenus nobis ad vite nostre tempora sicut prius serviant et obediant et hoc ex novo promittant, quod nos pro vero et recto domino habeant et a nobis recedere non debeant, causas propter quascunque que fratres nostri possent adinvenire nobis memorati, omagio tamen ac fidelitatis iuramento dumtaxat excepto, quod pro se et suis heredibus legittimis, ut est premissum, reservabunt. Eciam fratres nostri prefati nobis promittunt, quod nec ipsi nec ipsorum nata vel nascenda posteritas in omnibus prescriptis non debeant aliqualiter impedire. Ceterum promittunt fratres nostri, quod nos et terras predictas protegere defendere adiuvare debeant, sicut se ipsos et terras ipsorum et nos circa terras predictas pacifice pro ipsorum iuribus conservare nec nos ullo unquam tempore ammovere vel alienare. Admittunt eciam fratres nostri voluntarie ex consensu, quod si iusticia favente successivis temporibus uxorem legitimam ducere nos contingeret, quod unam ex civitatibus predictis cum ipsius districtu Stinaviensem videlicet vel Goram eidem consorti nostre in donacionem super nupcias sue vite temporibus licite poterimus assignare. Et si illam videlicet uxorem favore et consilio fratrum nostrorum duxerimus et ex ea filium vel filios generaremus vel generaverimus, tum dicte terre ad dictos filium vel filios nostros successorie pertinebunt, si vero uxorem duceremus consilio ipsorum non habito nec favore, quod civitas Wrawenstatensis cum omnibus dominiis et iuribus ut prius expressum est ad ipsos et heredes ipsorum liberaliter revertatur. Si vero uxore legittima nobis tradita et facto eidem dotalicio absque filio vel filiis moreremur, tunc civitatem et districtum sibi pro dotalicio assignatum pro mille quingentis marcis redimere et exsolvere possunt et debent, quandocunque eis facultas occarrerit redimendi. Promittunt eciam fratres nostri predicti, quod si cum nostris feodalibus civibus et rusticis aliquid placitare habemus, quod illos ad nostram vel iudicis curie nostre presenciam debemas evocare et quod se intromittere non debeant de eisdem. Promittimus eciam fratribus nostris prefatis omni penitus sine dolo, quod Lutoldum de Lobyn si pro castellano Stinaviensi nobis resignaverimus, cum ipso castro promittere fratribus nostris antefatis ipsum mandabimus et faciemus, vel Cunradum de Chuchinsdorff vel alium fratribus nostris congruentem dictis Lutholdo et Conrado eo idoneum et honestum. Promittimus eciam fratribus nostris fide data, quod non gwerrare nec contendere debemus cum aliquibus circumsedentibus principibus nisi fratrum nostrorum mediante consilio et favore, promittentes sincere et bona nostra fide, omni penitus sine dolo et zelo malo vendicionem huiusmodi proinde per nos factam nuncquam in antea revocare occasione vel causa quacunque, sed earn ratam gratam firmam et inviolabilem semper observare ac attendere nec contra eam facere vel venire ullo unquam tempore publice vel occulte, de iure vel de facto. In cuius rei testimonium et evidenciam pleniorem presentes fieri et nostri sigilli munimine fecimus communiri.
Actum et datum in Stynavia feria quarta post diem beati Bartholomei apostoli proxima anno domini MCCCXXVII, presentibus strennuis viris dominis Henrico de Brunow, Johanne de Lobil, Lutoldo de Lobil, Cunrado de Chuchinsdorff, Petro de Gorin, Petro Libnik vasallis, necnon Nicolao Theodrico fratribus advocatis, Henrico Tabernatoris, Cunado Pruteno civibus Stinaviensibus et aliis fide dignis.

Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seine einzelne Fürstenthümer im Mittelalter. Herausgegeben von Dr. C. Grünhagen und Dr. H. Markgraf. Erster Theil. Leipzig 1881.